Op de 2e dag heb ik mijn voorsprong weten te vergroten. Na dag 1 was deze ongeveer 500 punten voor op de dame onder mij met ongeveer 2100. Algemeen met de mannen stond ik 8e. Reden was dat veel proeven een makkelijk spoor en een moeilijk spoor hadden: ik heb overal foutloos het moeilijke spoor gereden waar de rest van de dames kozen dat niet te doen.
De 2e dag heb ik deze voorsprong weten te vergroten met zo'n 1000 punten op ongeveer 5500 bij de dame onder mij. Daarnaast wist ik het te presteren bij de mannen op de 4e plaats te eindigen. Daarmee dus bewezen dat, als je hard werkt, traint en durft zelfs als vrouw gewoon keihard mee kan met de mannen.
Het verschil tussen mij en de dames was groot, waarschijnlijk te groot. Want toen kwam de finale.
In de finale was het praktisch onmogelijk nog te verliezen: er zat een strategisch element in waarbij je kon kiezen proeven niet te doen, en daarmee geen punten te pakken. Ik wilde laten zien dat alles kon, en daarmee ook alles gedaan. Zolang ik de motor niet liet vallen bij elke proef kon immers niets meer fout gaan.
Als enige... Op één man na de complete baan gedaan. Niet foutloos, hier en daar een voetje, maar, het was dan ook echt een moeilijke proef. Maar wel helemaal: de andere dames hebben meerdere zaken overgeslagen of de motor neergelegd.
Toen de prijsuitrijking. 3e. Publiek keek elkaar aan: dit kan niet. Pokerface op, blij kijken maar vraagtekens. En later de scores opgevraagd.
Het probleem was tweeledig. Enerzijds mocht je niet stilstaan. Daaronder versta ik twee voeten op de grond motor stil. Strafpunten stond immers gelijk aan vallen. Daarmee versta ik niet balancerend op de motor, zonder voetjes aan de grond om controle te houden. De organisatie dus wel. Ok...
Daarnaast is datzelfde stilvallen mij vaak toegedeeld, immers met trialachterfrond maakt dat maakt onderdeel uit van mijn rijden. Maar als je diezelfde maatstaaf over de videos van de andere dames legde dan kwam had dat ook bij hun toebedeeld moeten worden: dat is niet gebeurd. En met 150 minpunten gaat dat snel!
Het waarom speeld nog steeds door mijn hoofd. Wat ik denk is dat het grote niveauverschil het grootste probleem was. Ik zou immers ook in de mannenfinale mee kunnen rijden, waar het bij de andere dames wellicht al knap was als ze een proef durften. Daarom zullen ze soepeler zijn geweest. Maar dat zal altijd een vraag blijven.
3e op het podium, eerste voor het publiek. Als video's van mijn proeven worden gedeeld door dames met #inspiration dan heb ik het grootste doel bereikt. Ik ben er verdomd trots op.
Volgend jaar gewoon weer, want de nare nasmaak weegt nog steeds niet op tegen het prachtige, compleet verzorgde weekend wat we gehad hebben. Gas erop!
Reactie plaatsen
Reacties